Voetsporen
Natuurlijk was het voor Marit erg spannend om in de ervaren voetsporen te treden van Henk en Hanny. “Dat zijn echt toppers in hun vak. Ik was heel bang dat ik dat niet zou kunnen. Zoveel tijd erin steken als zij altijd deden, dat kon ik in ieder geval niet. Dus ik voelde toch wel die druk. Ook voor de klanten moet het natuurlijk heel mooi zijn.”
Assistent-bedrijfsleider Erwin van Eerd gaf Marit alle vertrouwen en zei tegen haar: “jij bent Marit en jij doet het op jouw manier. En dat is goed.” Dat gaf haar het laatste zetje om dit jaar vol enthousiasme de kerstafdeling te runnen. Marit is sowieso erg te spreken over de relatie met Erwin en winkelcoördinator Jeroen Drost: “Het is hier heel informeel, maar ze gaan altijd respectvol met je om en waarderen het werk wat je doet. Ze geven je alle vertrouwen waardoor je dus meer zelfvertrouwen krijgt. Echt zo fijn!”
Toen Henk en Hanny langskwamen, keken ze kritisch en vonden het er in de kerst-tent heel goed uitzien. Henk zei wel: ‘hé Marit die bomen zijn veel te goedkoop geprijsd.’ Maar ik wil dat iedereen een leuke kerst heeft, ook mensen met een kleine beurs. De klanten vinden het hier leuk en knus. Er staat altijd kerstmuziek op. Daar word ik zelf heel rustig van”, vertelt Marit. Met de afgepaste hoeveelheid winkelmandjes die iedere klant de tent in moet nemen, is het er ook corona-proof.
Carrièreswitch
Niet alleen voor de opzet van de kerstmarkt, maar ook voor Marit zelf is het roer helemaal om. Ze heeft 43 jaar in de zorg gezeten, van zuigelingen en kleuters tot aan ouderenzorg. Totdat ze ernstig ziek werd. Ze kon na haar herstel enkel terugkeren als zzp’er, maar dat vond ze te onzeker. “Van huis uit ben ik een echte poetser. Iemand zei tegen me: ‘waarom ga je niet poetsen voor de kost?’ Dat leek me inderdaad wel wat”, motiveert Marit haar carrièreswitch. Ze ging bij een schoonmaakbedrijf in dienst en kwam zo bij Kringloop de Kempen terecht. “Ik had het hier zo ontzettend naar mijn zin. Je voelt hier echt de saamhorigheid. Enkele van de medewerkers hebben een beperking, waardoor dat oude zorg-gevoel weer naar boven kwam. Een luisterend oor bieden is al voldoende. Ik ben een soort (groot)moeder waaraan je alles kunt vertellen. Ze noemen we ook wel eens oma Marit”, lacht ze.
Niet achter de geraniums
Marit zei altijd: “als ik met pensioen ga, kom ik hier als vrijwilliger werken, want ik vind het veel te leuk om onder de mensen te zijn. Achter de geraniums zitten, is echt niks voor mij.”
Na haar pensionering, nam Marit vakantie. Binnen een maand had ze thuis alles aan kant en ging daarna inderdaad als vrijwilliger aan de slag. Wat haar taak zou worden, mocht ze zelf mee bepalen. “Ik ben écht van het opruimen en ordenen. Dat vind ik superleuk. Met het aanvullen van kleine huisraad in de winkel ben ik toen begonnen. En natuurlijk alles netjes neer zetten. Wat dat betreft ben ik een pietlut en moeten kop en schotels van mij echt bij elkaar staan. Zo wordt het ook overzichtelijk en fijner voor de klant.” Maar ook haar oude vak is ze niet verleerd. “Als ik een vitrinekast zie die stoffig is, haal ik er effe een doekje over.”