Druk op ENTER om te zoeken of ESC om te sluiten

"Hier kan iedereen meedoen"

Het werken in een winkel en met mensen, dat is wat Marijke den Tuinder (65) het liefste doet. Ze stond jaren op de markt in een groenten- en fruitkraam en ruim 16 jaar bij Blokker, totdat ‘haar’ winkel in Aalst dichtging. Kringloop de Kempen opende toen ongeveer daarnaast een nieuwe vestiging. Ze stapte er naar binnen, werd vrijwilliger en is sinds begin 2019 in dienst. Ze heeft het er erg naar haar zin. “Dit is een prachtige organisatie waar écht iedereen mee mag doen. Ik word altijd helemaal warm als ik de jongens van Severinus in de weer zie.”

 

 

 

 

Lees hieronder verder…

Plezier in vrijwilligerswerk

“Wat ik ook probeerde, ik kwam na Blokker niet aan een baan. Het werk lag in die tijd, zeker voor 50-plussers, niet voor het oprapen.” Toen ze bij Kringloop de Kempen binnenstapte op zoek naar werk, liep ze Tom Dietvorst tegen het lijf, de toenmalige filiaalleider. Ze kende hem uit haar Blokker-tijd. “Ik was al 1,5 jaar thuis en dat vond ik vreselijk. Als je thuis komt te zitten voelt het eerst als vakantie, maar na een tijdje gaat dat flink tegenstaan.” Marijke is met veel plezier als vrijwilliger aan de slag gegaan, maar bleef uitkijken naar betaald werk. En omdat ze haar bij de Kringloop niet meer kwijt wilden, kreeg ze begin 2019 een contract voor 2,5 dag per week.

 

Vlooienmarkten afstruinen

“De hele organisatie van Kringloop de Kempen is zo mooi: er is voor iedereen een plekje, iedereen kan meedoen, en iedereen heeft geduld met elkaar. Zoals de jongens van Severinus. Fijn dat ze zo voor iedereen een doel creëren om ’s morgens voor op te staan.”
Marijke’s domein is de winkel op de begane grond. Die helpt ze inrichten en stylen, vult ze aan met nieuwe spullen, ze staat achter de kassa en pakt aan wat er nog meer te doen is. “In zo’n fijne kleinschalige winkel als deze, kom ik goed tot mijn recht.” Ook de kringloopbranche past goed bij haar. “In de tijd dat iedereen een beetje neerkeek op tweedehands spullen, struinde ik allerlei vlooienmarkten af op zoek naar curiosa uit de jaren 60. En dat doe ik trouwens nog steeds.”

Barbies

Ook loopt Marijke warm voor Barbies. De échte dan. “Ja, van kleins af aan vind ik ze geweldig: hoe ze eruitzien, hun haar en kleertjes. Mijn eigen oude Barbie heb ik ook nog steeds.” Hier ontfermt ze zich over de binnengebrachte Barbies. Soms zijn de kleertjes vies en de haren vol klitten. Met veel geduld zorgt ze dat ze een ware make-over krijgen inclusief bijbehorende attributen op een mooie achtergrond, die ze zelf maakt. “Het is flink wat werk, maar ik vind het heel leuk om te doen.”
De opgeknapte Barbies spaart Marijke op tot Sinterklaastijd. Vorig jaar kon ze daar een complete Barbie-tafel mee inrichten. “Dat verkocht heel goed. Dan heb ik echt eer van mijn werk”, glundert ze. “Ook dit jaar ga ik daarvoor aan de slag.”

 

Rollercoaster

Eigenlijk ontfermden de Barbies zich ook een beetje over Marijke toen ze ernstig ziek werd vorig jaar. Ze waren een fijne afleiding tijdens haar 9 maanden-durende ziekteproces. In maart 2022 ontdekte ze een bultje in haar oksel, het bleek het begin van een rollercoaster aan onderzoeken en chemokuren tot afgelopen november en knokken om beter te worden. Ze deed er alles aan om haar conditie op peil te houden om dit tot een goed einde te brengen. Sinds februari 2023 is ze weer terug, voor 2 halve dagen per week. “Ik wilde zelf weer heel graag terug om te kijken of het ging.  Daar kreeg ik alle vrijheid in. Ik ben nog wel wat moe, maar het is heerlijk om hier bezig te zijn. Als ik het niet had gekund, had ik het niet gedaan.”
Nu leeft ze meer met de dag en kijkt minder naar de toekomst. “Mijn grootste wens is om gezond te blijven en hopelijk mijn pensioen te halen hier bij de Kringloop.”